Završna komemoracija i svečana kremacija proslavljenog glumca Žarka Lauševića zakazana je za ponedeljak, 20. novembra, tačnije u 2 sata posle podne, u prostorijama Novog groblja u srcu Beograda. Praksa kremacije u Srbiji nije bila tako široko prihvaćena kao u drugim narodima, ali u poslednjih desetak godina beleži stalni porast njene popularnosti.
Trenutno je broj izvršenih kremacija dostigao tačku u kojoj čini jednu od svakih pet tradicionalnih sahrana u zemlji. Što se tiče Srpske pravoslavne crkve, iako ne posmatra kremaciju kao tradicionalnu hrišćansku praksu, ona dozvoljava svojim sledbenicima da izaberu ovu metodu na osnovu svojih ličnih preferencija.
Međutim, važno je napomenuti da u takvim slučajevima svećenik i dalje obavlja dženazu prije kremacije. Proces kremacije počinje kada se podnese formalni zahtjev za kremaciju. Ovaj zahtjev mogu podnijeti samo najbliži krvni srodnici umrlog, kao što su roditelji, braća i sestre ili djeca, kao i rođaci u široj porodici do četvrtog stepena srodstva. Osim toga, supružnici ovih osoba također imaju pravo podnijeti zahtjev. Podnošenje zahtjeva mora se izvršiti isključivo pisanim putem, a obavezno je priložiti i ovjerenu izjavu preminule osobe kojom izražava želju da se njeni posmrtni ostaci podvrgnu procesu kremacije. Nakon što se kremacija izvrši, pepeo koji nastaje pažljivo se skuplja i stavlja u posude poznate kao urne.
Postojeći Zakon o sahranama i grobljima, koji je na snazi od 2005. godine, ne daje dozvolu za vađenje urni sa groblja. Prema ovom zakonu, dozvoljeno je umetanje kremiranih ostataka samo u posebno određena područja koja su uređena urbanističkim planom ili određena od strane opštine. Da bi se pružile konkretnije opcije, urna se može postaviti u kolumbarijum, koji je u suštini zid sa određenim pregradama za urne, ili se može postaviti unutar rozarija, promišljeno uređenog zelenog prostora sa pregradama namenjenim za urne.
