Sestre Barudžija su ostavile neizbrisiv trag na jugoslovenskoj muzičkoj sceni munjevitom brzinom. Dve energične i prezgodne plavuše, Izolda i Eleonora, osvojile su publiku svojim nastupima i harizmom, postavši simbol modernog muzičkog duha. Popularnost im je rasla iz dana u dan, a njihove karijere bile su predmet divljenja i fascinacije celog regiona.
Kroz nastupe, festivale i televizijske emisije, sestre su pokazivale svoj neponovljivi talenat, a publika nije mogla da zamisli da će se jednog dana zaista povući sa scene i krenuti novim životnim putevima.
Izolda: Od Studentskih Horova do Muzičkih Osvajanja
Izolda, starija od dve godine, ranije je uplovila u muzičke vode. Tokom studija, između 1978. i 1982. godine, pevala je u studentskom Horu “Branko Krsmanović” i kao solista u vokalnoj grupi “Pop polifonija”. Njena energija i glas bili su prepoznati i na televiziji, kao i u radio emisijama, gde je često nastupala uz pratnju Džez orkestra Radio Beograda. Ova rani faza njene karijere postavila je temelj za kasnije velike uspehe.
Godine 1982. Izolda, zajedno sa Snežanom Mišković i Snežanom Stamenković, osnovala je čuvenu grupu Aska. Ovaj ženski pop trio brzo je postao omiljen među ljubiteljima muzike, a pesma “Halo, halo” postala je pravi hit. Pobedivši na Jugoviziji iste godine, sestre su na tom prestižnom festivalu osvojile 14. mesto, čime su potvrdile svoj status među najzapaženijim umetnicama regiona.
Međunarodni Uspon i Festivalne Scene
Nije prošlo mnogo vremena pre nego što su Izolda i njena sestra učestvovale na još jednom evrovizijskom festivalu. Godine 1983. nastupile su u Minhenu, pevajući prateće vokale za Daniela Popovića, dok je njihov treći nastup na evrovizijskoj sceni usledio 1984. u Luksemburgu. Tada su zajedno sa Vladom Kalemberom, frontmenom rok grupe Srebrna krila, izvele kompoziciju “Ciao ammore”. Zanimljivo je da je spot za ovu pesmu nekada bio zabranjen u Turskoj, jer se u njemu Izolda pojavila u toplesu, što je dodatno doprinosilo kontroverzama, ali i popularnosti.
Formiranje Muzičkog Dvojca i Fenomen Festivala
Nakon velikih uspeha sa grupom Aska, Eleonora i Izolda su ubrzo odlučile da udruže snage i osnuju svoj muzički dvojac pod imenom “Sestre Barudžija”. Njihovi nastupi širom regiona postali su sinonim za energične i nezaboravne performanse, a festivali su im postali omiljeno mesto okupljanja. Od Mesama 1986. gde su izvele pesmu “Opet Beograd”, pa sve do poslednjeg zajedničkog nastupa na Jugoviziji 1992. sa hit numerom “Hej, hej, vrati se”, sestre su ostvarile brojne uspjehe, ostavljajući neizbrisiv trag u istoriji muzičkih festivala.
Izolda: Nov Novi Početak u Privatnom i Profesionalnom Životu
Posle zajedničkog puta sa sestrom, Izolda je krenula drugačijim putem. Uplovila je u emotivnu vezu sa Zlatkom Manojlovićem, čiji je uticaj na njenu karijeru bio značajan. Sa Zlatkom je kasnije nastupala u grupi “Voks”, a zajedno su objavili dva albuma – “Strela” (1996) i “Da li znaš” (1998). Ljubav prema Zlatku krunisala je brakom, te su zajedno prešli u Diseldorf, gde je Izolda, posle dužeg perioda aktivne muzičke karijere, zamenila scenu akademskim radom. Od 2009. godine predaje solo pevanje na Muzičkoj akademiji, a njihov sin Todor, koji je takođe talentovan muzičar, svira gitaru u bendu i brine o muzičkoj produkciji u istoj obrazovnoj ustanovi.
Eleonora: Solo Karijera i Lični Uspeh
S druge strane, Eleonora je nakon preseljenja iz Splita u Beograd, 1991. godine, odlučila da se posveti solo karijeri. Objavila je pet studijskih albuma, među kojima su:
- Leptir (Stig produkcija, 1995)
- Ugasi me (PGP-RTS, 1997)
- Eleonora Barudžija (ZaM, 2000)
- E baš tako (Siti rekords, 2002)
- Sutra je novi dan (VIP, 2006)
Pored muzičkih uspeha, Eleonora je ostvarila i epizodnu ulogu u komediji “Miss Aleksandra Husića” 1986. godine, a iste godine proglašena je za mis sporta u Nemačkoj. Udala se za poznatog kompozitora Zorana Tutunovića, s kojim je dobila dvoje dece, čime je dodatno obogatila svoju ličnu priču.
Bezvremenska Lepota i Inspiracija
Iako su se sestre Barudžija pojavile na javnoj sceni pre više od 40 godina, i dalje zrače lepotom i energijom koje oduševljavaju publiku. Mnogi se zaprepašte pitaju kako uspevaju da zadrže svoju mladalačku privlačnost i danas, u sedmoj deceniji života. Njihov izgled, energija i vedrina ostaju inspiracija ne samo ljubiteljima muzike, već i svima koji veruju da prava lepota dolazi iznutra i da umetnost ne poznaje granice vremena.
Zaključak
Priča o sestrama Barudžija je priča o brzom usponu, fenomenalnom uspehu i transformacijama koje su obeležile život dve izuzetne umetnice. Od studentskih horova i početnih nastupa u radiju i televiziji, preko osnivanja grupe Aska i osvajanja evrovizijskih scena, do formiranja muzičkog dvojca i prelaska na solo karijeru, Izolda i Eleonora su ostavile neizbrisiv pečat u muzičkoj istoriji regiona. Njihov put, prepun uspeha, ali i ličnih izazova, simbolizuje snagu, istrajnost i neugaslu strast prema umetnosti. Danas, iako se njihove muzičke puteve razlikuju, obe sestre ostaju primer kako se kroz životne promene i transformacije može sačuvati autentičnost, energija i bezvremenska lepota koja inspiriše generacije.
