Arabske pozajmice, poznate kao arabizmi, često su asimilirane u druge jezike. Ovo se posebno odnosi na osmansko-turski jezik, koji je bio dominantan jezik islamske civilizacije i imao značajan uticaj na kulturni i intelektualni razvoj mnogih jezika.
Turski je jezik koji je prihvatio mnoge arapske riječi, a one su često prošle kroz transformacije kako bi se uklopile u turski jezik. Na primjer, riječ “dukkān” na arapskom postala je “dukkan” na turskom, što znači “trgovina”. Riječ “sana'” na arapskom, što znači “stvaranje”, postala je “sanat” na turskom, što znači “zanat”. Druge arapske riječi koje su integrisane u turski jezik uključuju “sat” (turski “saat”) od “sā’a” i “sevap” (turski “sevap”) od “tawāb”. Riječ “kabāb” postala je “kebap” na turskom, dok su “keyif” postalo “cef/ceif”, a “kūb” postalo “čaša”. Riječ “fukara” (turski “fukara”) prenosi značenje “siromašan” i potiče iz arapske riječi “fuqarā'”.
U nekim slučajevima, arapske riječi u turskom jeziku promijenile su rod i broj, prilagođavajući se turskoj gramatici. Na primjer, “kijamet” označava nered, dok se “amanet” odnosi na obećanje. Također, neke riječi su pretrpjele promjenu gramatičkog broja, gdje se množina u turskom jeziku tretira kao jednina. Dva primjera su “esnaf”, što je arapska prekinuta množina, i “muslim”, što je arapski aktivni particip koji znači “onaj koji se pokorava Bogu” i dolazi sa perzijskim sufiksom za mnoštvo razumnih bića “-ān”. U srpskom jeziku postoji mnogo arabizama, posebno islamizama koji se odnose na vjerske običaje i pravne termine muslimanskog svijeta. Osim toga, mnoge riječi iz arapskog jezika koriste se u svakodnevnom životu.
U našem jeziku postoji mnogo imena koja potiču iz arapskog jezika, a neka od njih su čak postala prezimena, kao što su Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić, Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović, Karahasan.
